Op 29 oktober 2012 heeft de gemeenteraad van Groningen definitief besloten af te zien van een tram in de stad Groningen. Het project wordt binnen een maand stopgezet. Daarvoor wordt nog wel overlegd met de provincie, die totaal gefaald heeft om in te grijpen, maar ook zonder hun goedkeuring is het verhaal RegioTram voorbij. De raad zegt nu op zoek te gaan naar alternatieve oplossingen voor het bereikbaarheidsprobleem.
In een tramsysteem of vergelijkbaar vervoerssysteem kan deze vrijwel zeker niet meer gevonden worden. Qua geld wordt het alleen al een moeilijke opgave. Het stopzetten van het project gaat gepaard met het verlies van bijna de helft van het beschikbare budget. Bovendien is het zeer onwaarschijnlijk dat er voor 2020 een nieuw plan zover is als de RegioTram dat tot voor kort was. Na 2020 vervalt de voor dergelijke projecten noodzakelijke rijkssteun en Groningen heeft zeer slechte ervaringen met subsidieaanvragen voor openbaar vervoersystemen, zodat het onrealistisch is te verwachten dat na 2020 een tramplan op rijkssteun kan rekenen.
Naast het geld, is de reputatie van de gemeente te slecht geworden om een systeem van tramkwaliteit te kunnen laten slagen. Het vertrouwen tussen Stad en provincie/regio, die mede-investeerders zijn, heeft door deze eenzijdige actie een fikse deuk opgelopen. Ook de credibility van de gemeente Groningen als zakenpartner voor het bedrijfsleven is sterk verminderd. De lokale politiek heeft bewezen niet stabiel genoeg te zijn en op het moment suprême bovendien over onvoldoende doorzettingsvermogen te beschikken. Dat kan jarenlang meewegen bij de beslissing al dan niet op aanbestedingen in te schrijven. Een consortium heeft als handelspartner in eerste instantie de overheid – en die van Groningen heeft zich als onbetrouwbaar bewezen. Al deze zaken moeten vóór een nieuw project gerepareerd worden en dan is zeven jaar plotseling érg weinig tijd. Zeker omdat de komende anderhalf jaar qua politiek vrij beleidsarm worden en de steun onder de bevolking op z’n laagst is (wat normaal is in deze fase van een tramproject).
Geen tram, dus. Wat overblijft, zijn lapmiddelen. Groningen heeft nu geen andere keuze meer dan met bestaande middelen het beste ervan te maken. Misschien nog een busbaan hier, een busstrook daar, misschien nieuwe aandrijvingen (hybride bussen), maar geen rigoreuze aanpak van het openbaar vervoer.
Hiermee zit ook onze taak erop. Wij danken u voor de aandacht en alle steunbetuigingen. Deze site zal blijven bestaan als archief en als bibliotheek voor eventuele andere tramprojecten.
Vanuit Groningen, tot ziens!
